wniście II
wejście kogoś gdzieś
I już lekkie jej stopy wionęły nad liściem, Kiedy dzieci, przelękłe podróżnego wniściem I ucieczką dziewczyny, wrzasnęły okropnie (III) A chrapali tak twardym snem, że ich nie budzi Blask latarek i wniście kilkudziesiąt ludzi (IX)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Przestrzeń